Titel: May December
Regie: Todd
Hayne
Land: Amerika
Taal: Engels
Speelduur:
103 minuten
Genre:
drama/romantiek/filmkomedie
Datum première:
30 november 2023
Hoofdrolspelers:
- Gracie Atherton-Yoo
- Elizabeth Berry
- Joe Yoo
Budget: 20 miljoen US-dollar

May December
Een waargebeurd en romantisch drama
Deze film vond ik eerlijk gezegd niet heel goed, dat kwam deels doordat het onderwerp mij niet echt aansprak. In het begin van de film snapte ik eigenlijk niet echt waar het over ging en wie welke personages waren. Na een tijdje begreep ik wel wie welke personages waren maar vond ik verschillende dingen nog lastig te begrijpen, ik wist bijvoorbeeld niet goed welke personages nou familie waren en hoeveel kinderen Elizabeth en Joe samen hadden. Ik vond het vaak erg onduidelijk en moeilijk te begrijpen. Ik vond dat de filmgeluiden en de muziek tussen de scenes door vaak erg griezelig waren, alsof je in een horrorfilm zat.
Toch vond ik het ook wel een interessante film omdat dit een waargebeurd verhaal is, ik vind het mijn namelijk moeilijk voor te stellen dat mensen die een leeftijdsverschil van 23 jaar hebben een gezonde relatie kunnen hebben en samen gelukkig kunnen zijn. Ik vond het goed dat er een film gemaakt werd over dit onderwerp omdat het een best onbesproken onderwerp is en veel mensen er al een mening over hebben. Ik was aan het einde van de film nog wel nieuwsgierig wat de vader van Joe eigenlijk van de relatie vond die zijn zoon had, ook was ik benieuwd of de kinderen zich zouden schamen op school voor de relatie van hun ouders.
Deze film
ging over de relatie tussen Joe en Gracie, zij hebben elkaar leren kennen in de
dierenwinkel waar zij allebei werkte. Joe was toen 13 jaar oud en Gracie was
36, na een tijdje kregen zij een relatie. Gracie moest daardoor naar de
gevangenis, daar beviel zij van het eerste kind van Joe. Toen Gracie vrij kwam
uit de gevangenis en Joe 18 werd hebben ze hun relatie voortgezet, ze zijn
getrouwd en krijgen ze meer kinderen. Veel mensen vinden de relatie die de twee
hebben moeilijk te begrijpen. Om de kant van Joe en Gracie te laten zien in dit
verhaal word er een film gemaakt over het gezin en de relatie. De actrice die
Gracie gaat spelen heet Elizabeth, zij komt bij het gezin meekijken om te
praten met Joe, Gracie en de kinderen zodat zij zich goed kan inleven in haar
rol. Wanneer Elizabeth begint met het interviewen van verschillende mensen,
waaronder de Ex-man van Gracie, komt zij verschillende geheimen te weten. Dit
gebeurt allemaal terwijl de toch wel bijzondere familie ook bezig is met het
afstudeerfeest van de tweeling. In deze film gebeuren en meerdere bizarre dingen waar je mond van open zal vallen.
In deze film zijn er veel personages maar de belangrijkste personages zijn toch wel
Gracie Atherton-Yoo, Elizabeth Berry en Joe Yoo.
Gracie Atherton-Yoo wordt door veel mensen gezien als een naïef persoon. Ze
probeert zich vaak onschuldig te kleden zodat mensen haar aardig vinden, ook
gebruikt ze make-up om er vriendelijk uit te zien. Ze heeft vaak last van moodswings, ze
kan bijvoorbeeld zomaar in huilen uitbarsten als Joe naar rook stinkt. Ze bakt
veel taarten die ze verkoopt aan de buurt, het bakken wordt door haar buren gezien
als bezigheidstherapie. Ze heeft altijd een best uitgesproken mening, zo
zegt ze bijvoorbeeld op een aardige manier iets over de nieuwe jurk van haar
dochter, daardoor wil haar dochter deze niet meer.
Elizabeth Berry is een bekende actrice die al in veel bekende films heeft
gespeeld, ze bereidt zich graag goed voor op bijzondere rollen. Om die reden
praatte ze veel met het gezin en de mensen die Gracie goed kende, op deze
manier wilde ze zo dicht mogelijk bij Gracie komen en zo veel mogelijk als
Gracie te worden. Soms gedroeg ze zich wel als een detective en probeerde ze
mensen te confronteren om zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen. Aan het
einde van de film voelde ze zich ook echt als Gracie.
Joe Yoo was vaak nog erg kinderlijk, hij weet nog niet goed van zichzelf wie
hij nou is. Joe is vaak namelijk erg verlegen en ingetogen, hij vind het vaak
moeilijk om zichzelf te uiten. Doordat hij op zo'n jonge leeftijd al een
serieuze relatie had is zijn leven eigenlijk al bepaald voor hem, hij kon niet
echt zijn eigen leven ontdekken.
Deze film speelt zich af op verschillende locaties. Veel gebeurtenissen spelen zich af in het huis van Gracie en Joe, ze hebben een best groot vrijstaand huis wat er erg netjes uit ziet. Vaak als Elizabeth gesprekken heeft met verschillende mensen is dit buiten het huis van Gracie en Joe. Zo gaat zij bijvoorbeeld met Elizabeth naar het buurthuis om daar een activiteit te doen en daar te praten, met Joe ging zij juist het bos in of ze sprak hem op zijn werk. Een belangrijke locatie vind ik ook wel de dierenwinkel waar Gracie en Joe elkaar ontmoet hebben, Elizabeth gaat daar in de film ook naar toe en probeert zich in te leven in het gevoel dat Gracie toen gehad zal hebben. Net voor het eindexamenfeest gaat de familie ook nog even met z'n allen eten in Maine, Elizabeth mag dan ook mee. Daar ontstaat een ruzie, ik vond de ruimte die gekozen was als het restaurant wel gekozen bij de gebeurtenis. Het zag er namelijk erg gezellig uit in het begin.
In deze film waren er niet echt veel speciale
geluidseffecten, vaak was er wat achtergrond muziek als opvulling. Door deze
geluidseffecten ontstond er wel een bepaalde sfeer. De muziek was vaak
pianomuziek, vaak klonk dit erg griezelig. Ik vond deze muziek dan niet altijd
bij de situatie passen, de muziek maakte de scenes vaak griezelig, terwijl dat
dan niet het doel was van de scene. De muziek en de piano geluiden klonken ook
vaak hetzelfde, dat maakte het na een tijdje een beetje saai.
De montage vond ik prima, het had niet echt iets speciaals. De
overgangen gingen niet altijd heel snel, soms zag je bijvoorbeeld een shot van
het huis van Gracie en Joe. Ik vond het dan wel goed dat er onder de langere
overgangen muziek werd geplaatst. Ik vond de scenes goed gefilmd, je zag goed wat
er gebeurde en je zag duidelijk waar het verhaal zich afspeelde doordat je de
omgeving ook zag. Ik vond het mooi dat je bij de scene waarbij Elizabeth en
Gracie de make up van Gracie op gaan doen heel scherp beeld had, het leek bijna
alsof je erbij stond. Je kon ook in bijna alle scenes alle personen goed in het
beeld zien en echt alles in de scene had een rol.
Zo'n film zou ik niet mee zo snel heen gaan omdat het gewoon niet mijn genre was en ik het daarom erg saai vond. Ik denk dat deze film leuker is voor mensen die het waargebeurde verhaal echt kennen, ik vond het wel interessant om te zien hoe zij nu juist wel of niet gelukkig zijn maar ik zou liever naar een andere film zijn gegaan.
Mijn volgende film wordt dan ook een thriller of een actie-comedy, die kijk ik ook vaak met mijn vader op een filmavond. Ik heb momenteel niet echt een film in mijn genre waar ik heen wil maar ik ga wel voor de gezelligheid met mijn broertje mee naar de Peppa Big film.
